انگیزه یا ضریب هوشی؟

نمی دانم چرا در فرهنگ ما باوری نسل به نسل داره انتقال پیدا میکنه. این باور از بچگی از طریق والدین و جامعه به ما رسیده. چرا که مدام میگن:

والدین و اطرافیان: پسر آقای ایکس رو میشناسی؟ فوق العاده باهوشه.

مسئولان: در برنامه ی ششم توسعه باید به نخبگان جامعه توجه بیشتری شود!

من: فوق العاده باهوش؟ نخبه؟ خوش به حالشون...من فقط یه دانش آموز معمولی هستم و با اونها فرق دارم

بگذارید با مدرک علمی باهاتون صحبت کنم!

نتایج یک تحقیق جدید در دانشگا های "مونیخ" و "بیلفلد" نشان می دهد: انگیزه نقش شگرفی در موفقیت تحصیلی دارد. در حالیکه ضریب هوشی از اهمیت پایین تری برخوردار است.

کومورایاما، محقق فوق دکترای دانشگاه کالیفرنیا، سرپرست این تحقیق بوده و با همکارانش به مدت 6 سال مهارت های ریاضی 3520 دانش آموز را بررسی کردند و نتایج بررسی این گونه بود:

ضریب هوشی فقط و فقط در مراحل اولیه ی رشد مهارت های ریاضی عاملی تعیین کننده دارد. در مراحل بعدی، ( که بیشتر مزاحل هم همین مراحل هستند) یادگیری دانش آموزان تابع 2 چیز است:

1- انگیزه

2- عادات و روش های مطالعه

جالب است که در این مراحل، رشد ریاضی دانش آموزان هیچ ربطی به ضریب هوشی آن ها ندارد!

دوستان خوبم، هرگز نگویید: چون مدرسه ی من ضعیف است و من باهوش نیستم، هیچ چیز یاد نمیگیرم.

اگر چیزی یاد نمی گیرید، یعنی نیاز به 2 چیز دارید. 1- انگیزه   2-یافتن روش های مطالعه ی هوشمندانه.

 

فکر میکنید در مدارس تیزهوشان چه خبر است؟؟ چرا اونها همیشه عالی هستند؟ من خودم 7 سال در این مدارس درس خواندم و به شما میگویم: آن جا یک چیز را به بچه ها یاد می دهند: اینکه تلاش بکنند. آن ها آنقدر به ما می گویند: شما باهوش هستید.. شما در آزمون ورودی قبول شدید ( اینکه چند درصد شانسکی قبول شدند بماند! بچه ی پنجم ابتدایی بودیم دیگر... چه می فهمیدیم تست و اینا چیه) خلاصه، آنقدر دبیران محترم به ما می گویند شما باهوشید که کم کم خودمان هم باورمان میشود! اعتقاد پیدا می کنیم که لابد باهوشیم که اینا اینطوری میگن. آنها میگویند: بیشتر تلاش کنید، قطعا موفق میشوید... ما هم بیشتر تلاش میکنیم! چون پیش زمینه ی ذهنی ای به ما دادند که: باهوشیم.... در نهایت تلاشهایمان به نتایج خوبی منجر میشود و با دیدن این نتایج دیگران ما را تیزهوش خطاب می کنند!

اما تیزهوشی ای درکار نبوده... باور نمی کنید؟ این یک حقیقت است. شاید باورش سخت باشد، چون ما در کشوری زندگی میکنیم که از کودکی در ضمیر ناخودآگاهمان باهوشی امری خدادای و ذاتی تلقی میشود!

(باهوشی خدادادی فقط در 0.001 درصد مردم اتفاق می افتد که به آنها میگوییم نابغه ی ذاتی و فطری که بسیار اندک شمارند و معمولا بیشتر از پنج شش نفر در یک کشور نمی شوند)

خلاصه، حقیقت این است. همه دنیا می دانند. دانشمندان به اثبات رسانده اند و محققان سالها تحقیق کرده اند. حتی همه ی افراد موفق و فوق العاده نیز به این امر تاکید می کنند که: ما استثنایی نبودیم، ما بیشتر زحمت کشیدیم و روش های درست را با هدف گذاری معین به انجام رساندیم.

اما کو گوش شنوا؟ خوب بشنوید: همه چیز اکتسابی است. خداوند عادل است و اینجور خواسته که شما بتوانید با تلاش و اراده به هر چیزی که می خواهید برسید.

لیسَ لِلانسانِ الّا ما سَعی

پس:

دست به کار شوید. تلاش کنید و از درس خواندن لذت ببرید. روش های درست مطالعه را کشف کنید و کتاب های موفقیت مطالعه کنید. نقشه ی راه خودتان را تنظیم کنید. همه چی در دستان شماست. آینده را خود شما می سازید. این شما هستید که سرنوشت خود را رقم می زنید. همین حالا تصمیم بگیرید. همه ی موفقیت های بزرگ از یک تصمیم آغاز شده است. آینده تان را زیبا بسازید

مهارت های درسی برای رسیدن به موفقیت...